Przełam stagnację – zasada wstępnego zmęczenia mięśni

Zasada wstępnego zmęczenia jest jedną z głównych zasad treningowych Weidera dla zaawansowanych. To nic innego jak zmęczenie docelowo trenowanej grupy mięśniowej przed wykonaniem podstawowego bazowego ćwiczeniach na wolnym ciężarze. Ćwiczenie, którym chcemy zmęczyć trenowaną partię mięśniową, powinno być ćwiczeniem izolowanym. Świetnym przykładem jest uginanie nóg na maszynie leżąc, które bardzo dobrze izoluje zginacze uda, czyli mięsień dwugłowy. Serie robimy do upadku mięśniowego, opierając się głównie na nienagannej technice i skupiając na ciągłym wyizolowaniu mięśnia dwugłowego uda. Po wykonaniu takiej serii, bez odpoczynku przechodzimy do martwego ciągu, który jest ćwiczeniem wielostawowym, angażującym głównie mięsień dwugłowy, ale włączającym do pracy także takie mięśnie jak pośladkowe, czy prostowniki grzbietu. Wstępne zmęczenie wymusi zastosowanie mniejszych obciążeń, przez co mięśnie synergistyczne (współdziałające) angażowane są mocniej niż zwykle. Docelowo trenowana grupa mięśniowa będzie zmuszona do cięższej i dłuższej pracy. Mięśnie współdziałające także na tym skorzystają – poprzez możliwość większego zaangażowania podczas wykonywania ćwiczenia, dostają nowy bodziec, dzięki czemu będą się intensywniej rozwijać i przyczynią się do lepszej separacji mięśniowej.